۱۳۹۱ دی ۲۴, یکشنبه

فیس‌بوک قلدر‌تر است یا رضاخان؟!

پایگاه خبری تحلیلی زنان‌پرس ـ مجید ایرانشاهی: در تقویم در مقابل ۱۷ دی ذکر شده است: «اجرای طرح استعماری حذف حجاب ۱۳۱۴ ه. ش» و یادآور جریان معروف کشف حجاب در تاریخ ایران است. هم‌چنین در تاریخ نیز، فوریه سال ۲۰۰۴ به عنوان آغاز به کار شبکه اجتماعی فیس‌بوک می‌باشد. بررسی ارتباط این دو موضوع شاید در جمله دوستی که همین چند روز پیش منتشر شد وجود داشته باشد: «اینقدر که فیس بوک در کشف حجاب موفق بود؛ رضاخان موفق نبود». به نوعی اشاراتی که این دوست در جمله‌اش می‌کند درست است. رضاخان آن طوری که ما در تاریخ می‌خوانیم و گفته‌اند هرچه تلاش کرد تا بتواند حجاب را حذف کند، آنقدر‌ها هم موفق نبود و نسبت به تلاشش بازدهی لازم را کسب ننمود. اما آن طوری که شواهد نشان می‌دهد فرآیند نرم تغییر نگرش به حجاب و در ادامه آن حذف حجاب و یا بهتر بگوییم عادی‌سازی در فیس‌بوک بسیار راحت‌تر و موثر‌تر صورت پذیرفت. برای بررسی این موضوع کافی است که به پروفایل دختران و پسران ایرانی مراجعه نمایید و سپس به مقایسه همین افراد خصوصا در شهرهای مذهبی در سطح اجتماع بپردازید. (البته طبیعی است تفاوت‌ها درباره دختران بیشتر به چشم می‌آید). تفاوت بسیار جالب و سوال برانگیز می‌باشد و این تغییر رفتار قابلیت بررسی بسیاری را دارد که یکی از تغییرات در بحث پوشش مطرح می‌شود. نمونه دیگری اشاره می‌کنیم. در سال‌های نه چندان دور اگر می‌خواستند دختری را تهدید کنند، به وی گفته می‌شد که عکست را در اینترنت منتشر می‌کنیم. حال سال‌های نه چندان دوری که می‌گذرد تصاویرهای دختران در پروفایل‌های شبکه اجتماعی قابلیت دسترسی است. چند علت برای این‌که چرا فرآیند رفتاری و پوششی در جامعه به این سو حرکت می‌کند وجود دارد که هریک نیازمند بررسی‌های پژوهشی مفصلی است؛ ولی در ذیل به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: ـ منع مطلق: پدیده‌های نوین در جامعه ما همواره با برخوردهای سلبی روبرو بوده است خواه این پدیده ویدئو باشد یا ماهواره یا اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و همین موضوع در جامعه‌هایی نظیر ایران کافی است تا تمایل به آن‌ها گسترش یابد و در ادامه منجر به تاثیرپذیری گردد. ـ عدم آگاه‌سازی: در مسائل و موارد تکنولوژیک و تبعات و در واقع فرهنگ استفاده تکنولوژیک جامعه ایرانی رویکرد «استفاده کن و یاد بگیر» را با خود همراه دارد و این موضوع سبب می‌گردد که در جامعه افراد بدون آگاهی و هوشمند بودن به استفاده از وسایل بدون در نظر گرفتن تبعات آن بپردازند. ـ عادی‌سازی حریم خصوصی و اجتماعی یکی از تاثیرات که از رسانه‌هایی نظیر شبکه‌های اجتماعی ناشی شده است، نزول جایگاه ارزشی حریم خصوصی در میان استفاده کنندگان می‌باشد و این موضوع سبب می‌گردد افراد به راحتی کوچک‌ترین اطلاعات خود را در اختیار همگانی که ضرورت ندارد قرار دهند. نتیجه این موضوع یکی شدن حریم‌های عمومی و خصوصی می‌باشد که تبعات جبران ناپذیری را برای جامعه به همراه خواهد داشت. (با مراجعه به مباحث و دعاوی حقوقی مطرح شده بر علیه فیس‌بوک می‌توان به این مساله پی برد). ـ تغییر ارزش‌ها در فرایند تکنولوژی و خصوصا رسانه آن چیزی که مورد توجه تولیدگران است انتقال و یا تغییر و یا حفظ ارزش است که از آن پدیده ناشی می‌شود. این تغییر ارزشی در طی فرایند ابزار رسانه‌ای به تدریج مورد استفاده می‌گیرد و پس از مدت زمانی گاهی طولانی و گاهی میان‌مدت و یا بلندمدت تغییرات ارزشی خود را به جامعه القا می‌کند. این القائات می‌تواند به گونه‌ای باشد که حتی زبان روزمره نیز تحت تاثیر قرار دهد. حجاب در جوامعی نظیر ایران از ارزش‌هایی است که حمله مستقیم به آن ممکن است نتیجه معکوس را به همراه داشته باشد ولی با استفاده هدفمند از رسانه‌ها می‌توان بر روی آن تاثیر و تغییر ایجاد نمود. در این میان راهکارهای متعددی وجود دارد که یکی از ساده‌ترین آن‌ها هم‌گام بودن ورود تکنولوژی و فرهنگ تکنولوژی و هوشمندسازی جامعه در برابر آن است که باید از طریق ابزارهای موثر نظیر صدا و سیما به افراد آموزش داده شود. نکته بعدی آموزش ارزش‌های دینی به گونه‌ای موثر و با نفوذ در افراد که بتواند در آن‌ها به صورت باور و سپس به رفتار تبدیل گردد متاسفانه در جامعه گرچه ارزش‌های دینی حاکمیت کلی دارد ولی در میان افراد در بسیاری موارد تبدیل به باور و تغییر رفتار منجر نمی‌گردد و این موضوع به راحتی در رفتارهای اجتماعی قابل رویت است. سخن پایانی این‌که رضاخان اگر آگاهی از قدرت نرم داشت، مطمئنا هیچ‌گاه دست به اسلحه و باتوم نمی‌برد. چرا که در قدرت نرم: «رفتار با جذابیت قابل رویت اما غیر محسوس است. قدرت نرم نه زور است و نه پول. در قدرت نرم، برروی ذهنیت‌ها سرمایه گذاری می‌شوند و از جذابیت برای ایجاد اشتراک بین ارزش‌ها و از الزام و وظیفه همکاری برای رسیدن به همه خواست‌ها سود می‌جوید. قدرت نرم، به آن دسته از قابلیت‌ها و توانایی‌های کشور اطلاق می‌شود که با به کارگیری از ابزاری چون فرهنگ، آمان و یا ارزش‌های اخلاقی به صورت غیر مستقیم بر منافع یا رفتارهای دیگر کشورهای اثر می‌گذارد.»





ادامه مطلب ....



http://www.nooreaseman.com/forum283/thread47538.html



منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



تبادل لينك



به گروه اسلامی ما در گوگل بپیوندید تا همیشه با هم باشیم


http://ifttt.com/images/no_image_card.png شرمنده شهدا

هیچ نظری موجود نیست: