بر نا رفیقان شرم باد: هیبت خاموش

۱۳۹۱ دی ۱۹, سه‌شنبه

السلام علیک یا حسن ابن علی (ع)

در زمین و آسمان دلها پریش و مضطر است

گوئیا از داغ سبط اکبر پیغمبر است

آه از آن هنگام کز سوز جگر فریاد زد

در کمال غربت خود نعره بر بیداد زد

در سکوت خویش آنسان تیغ بر طغیان کشید

هیبت خاموش خود را بر رُخ عصیان کشید

کربلا را با رضای سرخ خود آماده ساخت

راه را هموار بر ایثار آن آزاده ساخت

گر چه با تدبیر خود با کافران ننمود جنگ

عرصه را اما چنان بر دشمنان بنمود تنگ

باز آل فتنه بر ترفند نیرنگ و فریب

کاینچنین پور علی در بیت خود باشد غریب

قلبها در اوج قسوت از کثیر کینه بود

غربت شیعه در این نوبت نفیر سینه بود

سینه ای پر درد کز زهر جفای دون شکست

زورق جهل عرب اینبار هم بر خون نشست

چون زنی دم "جعفر" از بیداد آل دون و خصم

شیعه را زین غربت عظمی ببارد خون زچشم

http://ifttt.com/images/no_image_card.png سید جعفر