۱۳۹۱ دی ۲۳, شنبه

چرا به امام رضا(ع) "عالم آل محمد" می‌گویند؟



چرا به امام رضا(ع) "عالم آل محمد" می‌گویند؟











برای انسان هیچ چیز بالاتر از التزام امر معصوم نیست هر چه التزام ما بیشتر باشد آن حقیقت ما را متشخص تر می کند ؛ تشخص انسان به اعتقادات اوست در روایت دیگر از امام نقل شده است : « شیعتنا الْمُسَلِّمُونَ لِأَمْرِنَا الْآخِذُونَ بِقَوْلِنَا الْمُخَالِفُونَ لِأَعْدَائِنَا فَمَنْ لَمْ يَكُنْ كَذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَّا،وسائل الشيعة، ج‏27، ص: 117» شیعه به امر ما تسلیم است و می پذیرد قول ما را و مخالف دشمنان ماست و کسی که اینگونه نباشد از ما نیست .








به مناسبت سالروز شهادت امام رضا(ع)، در گفتگو با آیت الله "میرزا محمد حسین احمدی فقیه یزدی" به واکاوی مفهوم علم و حقیقت علم امام پرداخته ایم:





امام مظهر اسما الهی است و ائمه مجمع اسماء و صفات الهی هستند، تعبیر «عالم آل محمد» نسبت به علی بن موسی الرضا (علیه السلام) در این راستا چه مفهومی دارد؟





همانطور که جزو اعتقادت ماست ائمه معصومین علیهم السلام " کلهم نور واحد " هستند و همه یک پارچه یک حقیقت هستند، ائمه به صورت الهام که نوعی از مسیر وحی است با عالم غیب در ارتباطند و هر گاه اراده کنند دریافت علم برای ایشان محقق می شود، اما اینکه امام رضا (علیه السلام) در بین ائمه(ع) به این لقب ممتاز شده اند مربوط به بحث تجلی خاص است و همه علوم برای همه ائمه (ع) علی التساوی است، اما انطباق تجلیات با امام معصوم علیه السلام به لحاظ خصوصیات زمانی و مکانی خاص ایشان است، امام علیه السلام در عصری زندگی می کردند که توانستند آن همه معارف بلند توحیدی و فقهی و مسائل اجتماعی بخصوص شناخت پروردگار متعال و پیامبر(ص) را برای مردم تبیین نمایند و ما از برکت معارف رضوی می بینیم که در عیون اخبارالرضا چقدر مسائل سنگین و با ارزش ذکر شده است.





یکی از جهات علمی امام رضا(ع) مباحث فقهی ایشان است، اگر ممکن است اشاره ای به «فقه الرضا» علیه السلام داشته باشید ؟





در رابطه با قضیه فقهی، امام رضا (علیه السلام) فقیهانه مطالبی را ذکر می کردند و این رویکرد فقهی امام نیز در جامعه اثر مهمی داشته است.

موارد بسیاری در مسائل فقهی از آن حضرت بیان شده است و از این جهت ایشان به عالم آل محمد ملقب شدند ،به واسطه اینکه ایشان کلام ائمه قبل از خویش را تشریح کردند، مواردی بوده که کلماتی از امیرالمومنین(ع) و دیگر ائمه(ع) در محضر ایشان خوانده می شد و مردم تلقی درستی نسبت به آن مطلب نداشتند و حضرت با بیانات کافی و شافی خود گره از فهم این مطالب بر می داشتند ؛ همچنین در مباحث معرفتی، حضرت معارف توحیدی را چقدر زیبا بیان نموده اند و اگر این بیانات نبود، این مقدار معارف توحیدی گسترش پیدا نمی کرد ؛ آنقدر از امام(ع) معارف بلندی صادر شد که جناب صدوق با اینکه کرسی تدریس برای چهار فرقه اهل سنت داشتند، اما درس را رها کرد و از بغداد به ایران آمدند تا روایاتی که از ایشان نقل می شد را جمع آوری کنند و این مطالب را تحت عنوان چند کتاب گرد آوری نمودند .





از آنجایی که به مناسبت لقب " عالم آل محمد " به مبحث علم امام اشاراتی شد دربرخی روایات آمده است که علم امام در شب های جمعه زیاد می شود در این خصوص توضیح دهید؟



درهای آسمان و علم و معرفت به روی همه باز می شود ، درها و ابواب علم برای همه کسانی که در راه تحصیل علم زحمت می کشند باز است و کسی محروم نمی گردد و خداست که خدایی می کند ؛ برای ائمه (ع) ابواب علم به صورت خاص باز می شود و هر گاه بخواهند خدا آن علم را در اختیارشان قرار می دهد، گاهی مصلحت در این است که تا در رحمت الهی باز نشده است، کسی بی جهت توقع نداشته باشد که با نبود مصالحی که در کار است، مثلا دعای او مستجاب شود، اما اوقاتی را تعیین کرده اند که بتوانند درخواست کنند و نتیجه بگیرند مانند شب های قدر و شب های جمعه که عظمت خاص دارند لذا ائمه(ع) می خواهند عظمت این شب ها را به ما بفهمانند که ما هم در این شب ها بیشتر مورد رحمت الهی قرار می گیریم و رحمت های الهی در شب جمعه و درشب قدر بیشتر نازل می‌شود؛ و گرنه هر زمان که ایشان اراده کند خدا به ایشان مرحمت می کند و این خصوصیت مربوط به جنبه نزول این شب هاست که چون برکت و نزول رحمت الهی در این ایام بیشتر است ما هم بهره ای می بریم .





علم امام از چه سنخی است ؟



«علم تصور و تصدیق» با «علم شهود» متفاوت است و مشاهده بالاتر از تصور و تصدیق است و علم امام که ما از آن تعبیر به علم لدنی می کنیم بواسطه فیض شهودی است .







اگر ممکن است در پایان حدیثی از امام علیه السلام برای ما بخوانید.





در عیون اخبار الارضا روایت مفصلی از امام رضا علیه السلام نقل شده است که در اینجا به فرازی از این حدیث مفصل اشاره می کنم ، حضرت در فرازی از این روایت به قول رسول خدا(ص) اشاره می کنند که :« مَنْ أَصْغَى إِلَى نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ كَانَ النَّاطِقُ عَنْ إِبْلِيسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِيس» "آن حضرت می‌فرمایند که: از رسول الله نقل شده است کسی که به حرف گوینده ای گوش دهد او را عبادات کرده است اگر گوینده از خدا می گوید عبادت خدا کرده است و اگر گوینده از ابلیس می گوید عبادت و بندگی شیطان را نموده است و در ادامه حضرت می فرمایند :« يَا ابْنَ أَبِي مَحْمُودٍ إِنَّ مُخَالِفِينَا وَضَعُوا أَخْبَاراً فِي فَضَائِلِنَا وَ جَعَلُوهَا عَلَى ثَلَاثَةِ أَقْسَامٍ أَحَدُهَا الْغُلُوُّ وَ ثَانِيهَا التَّقْصِيرُ فِي أَمْرِنَا وَ ثَالِثُهَا التَّصْرِيحُ بِمَثَالِبِ أَعْدَائِنَا فَإِذَا سَمِعَ النَّاسُ الْغُلُوَّ فِينَا كَفَّرُوا شِيعَتَنَا وَ نَسَبُوهُمْ إِلَى الْقَوْلِ بِرُبُوبِيَّتِنَا وَ إِذَا سَمِعُوا التَّقْصِيرَ اعْتَقَدُوهُ فِينَا وَ إِذَا سَمِعُوا مَثَالِبَ أَعْدَائِنَا بِأَسْمَائِهِمْ ثَلَبُونَا بِأَسْمَائِنَا وَ قَدْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ يَا ابْنَ أَبِي مَحْمُودٍ إِذَا أَخَذَ النَّاسُ يَمِيناً وَ شِمَالًا فَالْزَمْ طَرِيقَتَنَا فَإِنَّهُ مَنْ لَزِمَنَا لَزِمْنَاهُ وَ مَنْ فَارَقَنَا فَارَقْنَاهُ إِنَّ أَدْنَى مَا يَخْرُجُ بِهِ الرَّجُلُ مِنَ الْإِيمَانِ أَنْ يَقُولَ لِلْحَصَاةِ هَذِهِ نَوَاةٌ ثُمَّ يَدِينَ بِذَلِكَ وَ يَبْرَأَ مِمَّنْ خَالَفَهُ يَا ابْنَ أَبِي مَحْمُودٍ احْفَظْ مَا حَدَّثْتُكَ بِهِ فَقَدْ جَمَعْتُ لَكَ خَيْرَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.؛ عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏1، ص: 304‏ »حضرت می فرماید یا ابن ابی محمود :مردم کمتر به صراط مستقیم می روند و بیشتر به یمین و شمال متمایلند راه را گم نکن! و راه ما ائمه را بگیر که مستقیم است .ائمه(ع) علم واقعی را که بر اساس عصمت است بیان می کنند در ادامه حضرت می فرمایند :کسی که ملتزم به این طریقه شود ما با او هم طریق باشیم.



برای انسان هیچ چیز بالاتر از التزام امر معصوم نیست هر چه التزام ما بیشتر باشد آن حقیقت ما را متشخص تر می کند ؛ تشخص انسان به اعتقادات اوست در روایت دیگر از امام نقل شده است : « شیعتنا الْمُسَلِّمُونَ لِأَمْرِنَا الْآخِذُونَ بِقَوْلِنَا الْمُخَالِفُونَ لِأَعْدَائِنَا فَمَنْ لَمْ يَكُنْ كَذَلِكَ فَلَيْسَ مِنَّا،وسائل الشيعة، ج‏27، ص: 117» شیعه به امر ما تسلیم است و می پذیرد قول ما را و مخالف دشمنان ماست و کسی که اینگونه نباشد از ما نیست .



منبع:خبرگزاری حوزه






ادامه مطلب ....



http://www.nooreaseman.com/forum16/thread47503.html



منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان



تبادل لينك



به گروه اسلامی ما در گوگل بپیوندید تا همیشه با هم باشیم


http://aghigh.ir/files/fa/news/1391/10/22/7116_899.jpg خادم الزینب

هیچ نظری موجود نیست: