اصرار بر اشتباه حماقت است!
نكته: مرحوم فيض كاشاني درباره يك مسئله علمي، با عالم بزرگوار، مرحوم ملا خليل قزويني مناظره و مباحثه مي كردند. اتفاقاً نظر فيض و آن عالم بزرگ مختلف بود و هر كدام سعي مي كردند رأي خود را اثبات كنند. ولي بالاخره مرحوم قزويني، مرحوم فيض را تخطئه كرده، رأي خودش را صحيح دانست. ازقضا، مدتي بعد، متوجه شد كه سخن فيض كاشاني صحيح بوده و خودش اشتباه كرده است. از اين رو براي عذرخواهي از قزوين پياده به كاشان آمد و پس از ديدار و سلام و تعارفات معمول، به فيض گفت: «در آن مسئله حق با شما بود و من اشتباه مي كردم.» اين را گفت و به سمت قزوين به راه افتاد و هرچه مرحوم فيض اصرار كرد چند لحظه استراحت كند، قبول نكرد و فرمود: من فقط براي اعلام اشتباه خودم اين راه طولاني را طي كردم و منظوري جز اين نداشتم.
منبع: كتاب سيماي فرزانگان، ص 319
نظر: اين مرام و رفتار هميشگي بزرگان بوده كه هر گاه اشتباهي يا خطايي ناخواسته از آنان سر مي زد، بلافاصله بر آن اقرار كرده، عذرخواهي مي كردند و هيچ گاه توجيه براي آن نمي تراشيدند و نمي گفتند غرور ما با عذرخواهي خدشه برمي دارد! چه خوب است كه اگر خواسته يا ناخواسته اشتباهي مرتكب مي شويم آن را بپذيريم و عذر بخواهيم. البته اگر اين مسئله از سوي بزرگان و مسئولان و مديران باشد، قطعاً پسنديده تر و نيكوتر است. اصرار به اشتباه، نشانه حماقت است و بس!
ادامه مطلب ....
http://www.nooreaseman.com/forum137/thread47331.html
منبع:انجمن هاي سياسي مذهبي فرهنگي نورآسمان
تبادل لينك
http://ifttt.com/images/no_image_card.png محبّ الزهراء
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر